Jubileumconcerten

Op zondagmiddag 18 september liet het koor het resultaat van de Zomerzangweek horen in de Waalse Kerk. Vocaal ensemble Puisque tout Passe o.l.v. René Nieuwint begon het nieuwe zangseizoen met een zomerzangweek. Van 23 tot 27 augustus studeerde het koor – aangevuld met enkele projectzangers – een breed scala aan stukken in, van oud tot nieuw. Pianist Piet Hulsbos begeleidde het koor aan de piano. 

Het programma toont een breed pallet aan avondlijke stemmingen. Men kent de stilte die valt in de natuur bij het verglijden van de dag. Het lied van de vogels dat zich voegt naar de avondschemer. De weemoed die de avond van een prachtige zomerdag oproept. 

Daar hoort muziek bij die reflecteert en het onbenoembare verklankt. Troost voor de vergangkelijkheid, balsem voor de ziel, slaap en vrede. 

Muziek van uiteenlopende componisten als Samuel Barber, Johannes Brahms, Carol Barnett, Hugo Distler, John Dowland, Edward Elgar, Eric Whitacre en David Lang geven hier op geheel eigen wijze uitdrukking aan. 

Vocaal Ensemble Puisque tout Passe uit Haarlem, o.l.v. René Nieuwint, vierde het feit dat we weer samen mogen zingen met het organiseren van een zomerzangweek van 24 t/m 28 augustus.

Het repertoire voor deze week was breder dan gewoonlijk (20e en 21e eeuw). Omdat na de lange periode van gedwongen stilstand gekozen werd voor stukken die goed zijn voor stem, samenzang en koorplezier en die het koor zich in korte tijd eigen kon maken.

Zangcoach Pierre Mak en pianist Piet Hulsbos droegen bij aan een zeer geslaagde week.

Zondagmiddag 14 november 2021 liet het koor een aantal werken horen uit deze week. En we combineren dat met stukken waar zij aan werkten alvorens de tweede coronagolf het koorleven opnieuw stil legde.

Het koor pikte de draad op met het hernemen van ‘Northern Lights’ uit het laatste concertprogramma op 15 en 16 februari 2020, eveneens hier in de Waalse Kerk.

Puisque tout Passe zingt melodieuze en hartverwarmende muziek uit barre streken

Op 15 en 16 februari geeft het Haarlemse vocaal ensemble Puisque tout Passe o.l.v. René Nieuwint een concert met muziek van Scandinavische componisten. De kern van het programma wordt gevormd door twee werken van de rijzende ster in de wereld van de klassieke muziek, de Noorse componist Ola Gjeilo (1978). Zijn bekende ‘Northern Lights’ waarin het noorderlicht de schoonheid van de in het Hooglied bezongen geliefde accentueert, ontbreekt natuurlijk niet. Ook het 14 minuten durende ‘Dark night of the Soul’ wordt ten gehore gebracht. Dit intense werk, gezet op een gedicht van de 16e eeuwse mysticus Juan de la Cruz (Johannes van het Kruis), wordt in Nederland niet vaak uitgevoerd. Het koor, het Azalaïs String Quartet en pianiste Petra Ruth Alexandry mengen hier in vele ritmes en kleuren. Sopraan Hesther Oor verzorgt de soli die af en toe ontstijgen aan de streng pulserende ritmiek.
Daarnaast worden meer of minder bekende werken uitgevoerd van Edvard Grieg (Ave Maris Stella), Trond Kverno (idem), Otto Olsson (Psalm CXX), Jón Leifs (Requiem), Torbjörn Lundquist (Afton), David Wikander (Förvårskväll) en Per Nörgård (Abendlied).
Al deze componisten hebben een sterk gevoel voor lyrische koormuziek. Modern, maar altijd aangenaam voor het oor. Met bewust gebruik van de vele elementen die de muziekgeschiedenis aanreikt: minimalisme naast kerktoonaarden, vrije ritmiek en bitterzoete harmonieën. Oude teksten in een nieuwe vorm, oude vormen met een onverwachte tekst.

‘ Koorjuwelen’ uit het repertoire van de afgelopen 25 jaar van Vocaal Ensemble Puisque tout Passe.

In het najaar van 2018 rondde het koor haar jubileumjaar af met een ingetogen programma. Het koor dat altijd het liefst vooruitkijkt naar nieuwe noten en muzikale vergezichten, boog zich voor een keer over haar eigen verleden en is gaan schatgraven in eerder repertoire. In Koorjuwelen klonken ditmaal noten uit het verleden in het heden door.

Vocaal Ensemble Puisque tout Passe bestaat in 2018 25 jaar!

En vierden dat  met een bijzondere productie met koor, uitgebreid met projectzangers, orkest en solisten in de Lichtfabriek in Haarlem op 7 en 8 april 2018. Op het programma stonden twee werken van Kurt Weill:

‘Der Lindberghflug’ , op een libretto van Bertolt Brecht uit de Duitse periode van Weill (1929) en ‘Down in the Valley’, op een libretto van Arnold Sundgaard uit zijn Amerikaanse tijd (1948).

Achtergrond

Op 20 en 21 mei 1927 vloog de 25-jarige Amerikaanse piloot Charles Lindbergh als eerste solo en non-stop over de Atlantische Oceaan. Van New-York naar Parijs. Hij werd op slag wereldberoemd. Bertold Brecht en Kurt Weill schreven in 1929 hun ode aan deze Amerikaanse held: ‘Der Lindberghflug’. Kurt Weill legde acht jaar later de omgekeerde route af: uit angst voor de nazi’s emigreerde hij vanuit Parijs naar New York nadat zijn werk als ‘entartet’ was bestempeld en originelen van zijn partituren bij de boekverbranding van mei 1933 in vlammen waren opgegaan.

Eenmaal in Amerika werd Kurt Weill de schepper van een aantal beroemde musicals en was hij een graag geziene gast op Broadway. In 1948 schreef hij de eenakter ‘Down in the Valley’ op een libretto van Arnold Sundgaard. In deze musical – zoals we dit genre nu zouden noemen – maakt hij gebruik van een aantal Amerikaanse folksongs. Maar wel met een duidelijke eigen signatuur.

Uitvoerenden

Koor:  Vocaal ensemble Puisque tout Passe, uitgebreid  met projectzangers. Orkest: Noordhollands Jeugdorkest.Solisten: Bethany Sheperd, sopraan ǀ Luke Mitchell, tenor, Lionel von Lawrence, bariton ǀ Berend Eijkhout, bas-bariton. Dirigent: René Nieuwint

Een unieke samenwerking met Haarlemse koren. De drie koren La Grenouille, Les Moucherons en Puisque tout Passe hebben ieder een eigen klankkleur en muziekkeuze. Trois Couleurs Vocales werd daarmee een bijzonder en afwisselend Frans concert onder leiding van de drie dirigenten Chris Frölich, Antje de Wit en René Nieuwint

Ieder koor presenteert zich met repertoire naar eigen keuze. De koren samen zingen drie composities, met telkens een andere dirigent. Het thema van de muziek is Franse componisten, want met de drie koren met Franse namen moet de Franse muziek gehuldigd worden! Er is voor 19e en 20e eeuwse componisten gekozen omdat hun muziek een heel eigen karakter heeft binnen de Europese muziekgeschiedenis. Het biedt bovendien meer dan genoeg mogelijkheden om drie gelijkende, maar ook verschillende koren repertoire te laten kiezen dat bij hen past. Met ander woorden; het thema wordt breed uitgelicht.

Voor de koren is een dergelijke concert een manier om aan het publiek te laten horen en zien waarin zij zich onderscheiden van de andere koren. Voor de koorzangers is het een uitdaging om samen met collega’s op te treden, met het eigen koor, maar ook als groot koor. Werken met andere dirigenten is inspirerend en kennis maken met muziek die het eigen koor anders niet zou kiezen is verfrissend. Voor het publiek is er veel te beleven; een gevarieerd programma en drie groepen mensen waarbij het repertoire iets breder is dan het ‘eigen’ publiek gewend is.

Deze keer geen grote ruimtes, weidse vergezichten of meanderende rivieren door fantastische landschappen. Het is winter en tijd voor contemplatie. Wij verinnerlijken de blik en geven een podium aan kleine observaties, overwegingen, waarnemingen. Sommige herinneringen zijn schrijnend. Een jong meisje wier liefde niet gewonnen kon worden. De postume waardering voor een overleden echtgenote. Het verlangen naar rust en vrede van de wandelaar die het allemaal wel gezien heeft. Kurt Bikkembergs schreef daar gevoelige muziek bij. De blik kan naar buiten of naar binnen. De deur kan open of dicht. Bert Schierbeek schreef jaren niets meer na het tragische verlies van zijn tweede echtgenote. En kwam toen met de prachtbundel ‘De Deur’. Aangrijpende en tot op het bot uitgebeende gedichten.

Het tasten naar de herinnering. Verder moeten leven zonder de geliefde. Hoe moet dat? Ron Ford schiep bijpassende noten. Matthijs Wils bouwde in de jaren 1991-1992 op deze grondvesten de theatervoorstelling Poi-Poi II. Zo kregen verdriet en verwerking een stem. Vic Nees toonzette de menselijke strijd, vergankelijkheid en hoop in Bijbelse poëzie in vijf motetten.

Simon Vinkenoog schreef in ‘Afrekening’ Achterberg-achtige zinnen. De Amerikaans-Nederlandse componist Gene Carl maakte hier een intiem koorwerkje van. En wij? Wij mogen dit alles zingen, brengen een kleine aubade aan het leven. In alle bescheidenheid. Al verlangt Theo Loevendie dat wij ons hier even voor op de borst moeten kloppen…

Met dit concert creëren we een ‘soundscape’, een akoestische omgeving, waarin we de composities – of delen ervan – aaneensmeden tot een nieuwe ruimtelijke klankcompositie, speciaal voor de Nieuwe Kerk.

De individuele composities worden ondergeschikt gemaakt aan een groter geheel. De akoestische en fysieke ruimte zal op deze wijze als ‘composer in residence’ optreden. Zoals het kleinste deeltje – het atoom – meer ruimte dan massa bevat, zo biedt ook het kleinste interval – de halve toonafstand – zeeën aan muzikale ruimte.

Het centrale werk op het programma is ‘Topos’ van Daan Manneke op teksten van Arthur Rimbaud. Topos betekent ‘plaats’ en is bedoeld voor een grote, gul klinkende ruimte. In de diverse delen gaan we de ruimte muzikaal verkennen en zetten we deze met een rijk boeket van verkleurende klinkers in een steeds wisselende akoestische gloed.

De muziek die we uitvoeren is doordesemd met elementen uit de vroegste meerstemmigheid. Daarom brengt het koor ook een deel uit de ‘Messe de nostre Dame’ van Guillaume de Machaut ten gehore. En wie luistert weet: alle werken op dit programma zijn schatplichtig aan deze troubadour en zijn tijdgenoten. De ruimte, mi-fa, hoketus, organum, vele muzikale technieken vinden wij terug bij Manneke, Schnittke, Pärt en Górecki.

Puisque tout Passe gaat de ruimte van de Nieuwe Kerk exploreren en als een ware ontdekkingsreiziger willen wij u verrassen met verhalen over onmetelijke weidsheid.

Tijdens ons najaarsconcert op 7 en 8 november met de titel Route du Soleil werden de concertbezoekers onder een vale herfstzon mee op reis genomen door het Franse muzikale landschap. Een zon die leven schept, maar ook vernietigt. Jubelend bezong de uiterst getalenteerde en veel te jong gestorven Lili Boulanger dit hemellichaam. In een periode waar haar licht ook viel op de aanloop naar de eerste wereldoorlog. Voorjaar en vergankelijkheid, leven en dood, waren ook de thema’s van Paul Hindemith aan de vooravond van de tweede wereldbrand. Wat dan restte was een sterk geloof om je aan vast te klampen, zoals dat van Olivier Messiaen. En wanneer de zon ondergaat en de horizon verduistert, helpen de troostende herinneringen aan een onbezorgde kindertijd in de liedjes van Louis Vierne en Francis Poulenc. Of wat dacht u van een mooi liedje van Gabriel Fauré en een nachtzoen van Louis Andriessen.

Voor het eerste concert in 2015 werd gekozen voor muziek die gekenmerkt wordt door een uiterste soberheid van het muzikale materiaal waarin de grote thema’s van de passietijd – dood en lijden, opstand en verzoening – aangrijpend invoelbaar worden.

Op deze zondagmiddag luisterde het publiek naar de louterende en troostende muziek van Franz Liszt, Arvo Pärt en Vic Nees.

Voor de pauze voerden wij van Liszt het Pater Noster en Salve Regina uit. Ingetogen en devote muziek die Liszt componeerde, toen hij zijn virtuositeit en Bourgondische levensstijl ver achter zich had gelaten. Van Arvo Pärt zongen wij het Magnificat dat het gesprek weergeeft tussen de zwangere Maria, op bezoek bij haar eveneens zwangere nicht Elisabeth. In de muziek van Nees is de strijd tussen opstanding en berusting contrasterend verklankt. Van deze componist zongen we het Inimicitias ponam en De profundis clamavi. Na de pauze lieten we van Franz Liszt de Via Crucis horen. In deze kruisweg van Liszt komen alle grote thema’s van het passieverhaal samen: een beschrijving van het lijden en de dood van de zoon van God en de smart en troost die dat voor de men-sen oplevert. Muzikaal wisselden instrumentale en vocale staties elkaar af. De Via Crucis werd op de piano begeleid door Christine Kamp.

Op zaterdagavond 22 en zondagmiddag 23 november 2014 was het thema van ons najaarsconcert ‘De rivier zingt en de muziek meandert’. Het publiek werd meegenomen naar bergriviertjes en landelijke streken van het toenmalige Oostenrijks-Hongaarse rijk van eind 19e en begin 20ste eeuw.
Dat rijk, met zijn tradities, de volksmuziek en volksverhalen, vormde een bron van inspiratie voor componisten als Kodály, Ligeti en Janáček. Van de laatste componist werd na de pauze Otčenàš (onze vader) uitgevoerd samen met de tenor Matthew Smith, Nick Scholten, harp en Christine Kamp, harmonium. Daarnaast voerde het koor als in dit voorjaar werken uit van de Amerikaan Eric Whitacre. Naast A boy and a girl en Sleep werd Water night toegevoegd aan de concertlijst.

Op zondagmiddag 6 april 2014 gaven wij met succes ons voorjaarsconcert in het Middeleeuwse kerkje De Stompe Toren in Spaarnwoude voor een uitverkochte kerk. Het thema van het concert was ‘Dromerige Vergezichten’. Het was een Frans georiënteerd programma, waarin naast Erik Satie, Francis Poulenc en Olivier Messiaen ook de Nederlander Daan Manneke, de Vlaming Karel Goeyvaerts, de Duitser Paul Hindemith en de Amerikaan Eric Whitacre hun opwachting maakten.
Medewerking werd verleend door pianist Daniël Kramer.

In 2013 bestonden wij 20 jaar en zat dirigent René Nieuwint 25 jaar in het vak. Een jaar dus met een feestelijk tintje en een bijzondere programmering.
Op zaterdagavond 28 en zondagmiddag 29 september voerden wij twee delen van de cyclus ‘De Aarde’ uit, op gedichten van Nederlandse dichters. Een monumentaal werk voor gemengd koor, solosopraan, 2 piano’s, klarinet, trompet, slagwerk en elektronica. Ook een werk van Ton Bruynèl voor vrouwenkoor en elektronica stond op het programma. Daarnaast werd het publiek vergast op werken van Elliott Carter, Charles Ives en Eric Whitacre.
Medewerking aan dit concert werd verleend door Aleksandra Anisimowicz– sopraan, Gerrie Meijers en Christine Kamp – piano, Nikki Kleijsen – klarinet, Pascal van de Velde – trompet en Marcel Andriessen – slagwerk.
Het concert vond plaats in de Janskerk van het Noord-Hollands archief in Haarlem en was voor de leden een bijzonder concert en voor de bezoekers een bijzondere belevenis.

Op 14 en 15 april 2012 hielden wij twee voorjaarsconcerten, waarbij na de pauze ‘Der Jasager’ van Kurt Weill werd uitgevoerd: een expirment voor ons koor! Maar onder de bezielende en professionele leiding van onze dirigent René Nieuwint kwamen we met elkaar tot een mooi concert.Voorafgaand aan de mini-opera brachten we in een aantal werken poëzie ten gehore van moderne componisten, zoals Edward Elgar, Gerald Finzi, Elliott Carter, Hanns Eisler en Louis Andriessen. Medewerking aan deze concerten werd verleend door het Haarlems Amateur Symphony Orkest, Gerry Meijers en Christine Kamp op piano, Jan Raas op harmonium en de solisten Joost van Tongeren, bariton, Wieke Ubels, sopraan en Abel Keppel, jongenssopraan. De concerten waren een succes en waren allebei uitverkocht.