2018 Najaarsconcert
‘ Koorjuwelen’ uit het repertoire van de afgelopen 25 jaar van Vocaal Ensemble Puisque tout Passe.
In het najaar van 2018 rondden we ons jubileumjaar af met een ingetogen programma.
Het koor dat altijd het liefst vooruitkijkt naar nieuwe noten en muzikale vergezichten, buigt zich voor een keer over haar eigen verleden en is gaan schatgraven in eerder repertoire. In Koorjuwelen klinken ditmaal noten uit het verleden in het heden door.
2018 "Van hoge vluchten en diepe dalen" Kurt Weill in Europa en amerika
Vocaal Ensemble Puisque tout Passe bestaat in 2018 25 jaar!
En vierden dat met een bijzondere productie met koor, uitgebreid met projectzangers, orkest en solisten in de Lichtfabriek in Haarlem op 7 en 8 april 2018. Op het programma stonden twee werken van Kurt Weill:
‘Der Lindberghflug’ , op een libretto van Bertolt Brecht uit de Duitse periode van Weill (1929) en ‘Down in the Valley’, op een libretto van Arnold Sundgaard uit zijn Amerikaanse tijd (1948).
Achtergrond
Op 20 en 21 mei 1927 vloog de 25-jarige Amerikaanse piloot Charles Lindbergh als eerste solo en non-stop over de Atlantische Oceaan. Van New-York naar Parijs. Hij werd op slag wereldberoemd. Bertold Brecht en Kurt Weill schreven in 1929 hun ode aan deze Amerikaanse held: ‘Der Lindberghflug’. Kurt Weill legde acht jaar later de omgekeerde route af: uit angst voor de nazi’s emigreerde hij vanuit Parijs naar New York nadat zijn werk als ‘entartet’ was bestempeld en originelen van zijn partituren bij de boekverbranding van mei 1933 in vlammen waren opgegaan.
Eenmaal in Amerika werd Kurt Weill de schepper van een aantal beroemde musicals en was hij een graag geziene gast op Broadway. In 1948 schreef hij de eenakter ‘Down in the Valley’ op een libretto van Arnold Sundgaard. In deze musical – zoals we dit genre nu zouden noemen – maakt hij gebruik van een aantal Amerikaanse folksongs. Maar wel met een duidelijke eigen signatuur.
Uitvoerenden
Koor: Vocaal ensemble Puisque tout Passe, uitgebreid met projectzangers. Orkest: Noordhollands Jeugdorkest.Solisten: Bethany Sheperd, sopraan ǀ Luke Mitchell, tenor, Lionel von Lawrence, bariton ǀ Berend Eijkhout, bas-bariton. Dirigent: René Nieuwint
2017 Trois Couleurs Vocales
Ieder koor presenteert zich met repertoire naar eigen keuze. De koren samen zingen drie composities, met telkens een andere dirigent. Het thema van de muziek is Franse componisten, want met de drie koren met Franse namen moet de Franse muziek gehuldigd worden! Er is voor 19e en 20e eeuwse componisten gekozen omdat hun muziek een heel eigen karakter heeft binnen de Europese muziekgeschiedenis. Het biedt bovendien meer dan genoeg mogelijkheden om drie gelijkende, maar ook verschillende koren repertoire te laten kiezen dat bij hen past. Met ander woorden; het thema wordt breed uitgelicht.
Voor de koren is een dergelijke concert een manier om aan het publiek te laten horen en zien waarin zij zich onderscheiden van de andere koren. Voor de koorzangers is het een uitdaging om samen met collega’s op te treden, met het eigen koor, maar ook als groot koor. Werken met andere dirigenten is inspirerend en kennis maken met muziek die het eigen koor anders niet zou kiezen is verfrissend. Voor het publiek is er veel te beleven; een gevarieerd programma en drie groepen mensen waarbij het repertoire iets breder is dan het ‘eigen’ publiek gewend is.
2017 De deur
Het tasten naar de herinnering. Verder moeten leven zonder de geliefde. Hoe moet dat? Ron Ford schiep bijpassende noten. Matthijs Wils bouwde in de jaren 1991-1992 op deze grondvesten de theatervoorstelling Poi-Poi II. Zo kregen verdriet en verwerking een stem. Vic Nees toonzette de menselijke strijd, vergankelijkheid en hoop in Bijbelse poëzie in vijf motetten.
Simon Vinkenoog schreef in ‘Afrekening’ Achterberg-achtige zinnen. De Amerikaans-Nederlandse componist Gene Carl maakte hier een intiem koorwerkje van. En wij? Wij mogen dit alles zingen, brengen een kleine aubade aan het leven. In alle bescheidenheid. Al verlangt Theo Loevendie dat wij ons hier even voor op de borst moeten kloppen…
2016 Het is alles een kwestie van ruimte
De individuele composities worden ondergeschikt gemaakt aan een groter geheel. De akoestische en fysieke ruimte zal op deze wijze als ‘composer in residence’ optreden. Zoals het kleinste deeltje – het atoom – meer ruimte dan massa bevat, zo biedt ook het kleinste interval – de halve toonafstand – zeeën aan muzikale ruimte.
Het centrale werk op het programma is ‘Topos’ van Daan Manneke op teksten van Arthur Rimbaud. Topos betekent ‘plaats’ en is bedoeld voor een grote, gul klinkende ruimte. In de diverse delen gaan we de ruimte muzikaal verkennen en zetten we deze met een rijk boeket van verkleurende klinkers in een steeds wisselende akoestische gloed.
De muziek die we uitvoeren is doordesemd met elementen uit de vroegste meerstemmigheid. Daarom brengt het koor ook een deel uit de ‘Messe de nostre Dame’ van Guillaume de Machaut ten gehore. En wie luistert weet: alle werken op dit programma zijn schatplichtig aan deze troubadour en zijn tijdgenoten. De ruimte, mi-fa, hoketus, organum, vele muzikale technieken vinden wij terug bij Manneke, Schnittke, Pärt en Górecki.
Puisque tout Passe gaat de ruimte van de Nieuwe Kerk exploreren en als een ware ontdekkingsreiziger willen wij u verrassen met verhalen over onmetelijke weidsheid.
2015 Route du Soleil
2015 Via CruCis Passieconcert
Voor het eerste concert in 2015 werd gekozen voor muziek die gekenmerkt wordt door een uiterste soberheid van het muzikale materiaal waarin de grote thema’s van de passietijd – dood en lijden, opstand en verzoening – aangrijpend invoelbaar worden.
Op deze zondagmiddag luisterde het publiek naar de louterende en troostende muziek van Franz Liszt, Arvo Pärt en Vic Nees.
Voor de pauze voerden wij van Liszt het Pater Noster en Salve Regina uit. Ingetogen en devote muziek die Liszt componeerde, toen hij zijn virtuositeit en Bourgondische levensstijl ver achter zich had gelaten. Van Arvo Pärt zongen wij het Magnificat dat het gesprek weergeeft tussen de zwangere Maria, op bezoek bij haar eveneens zwangere nicht Elisabeth. In de muziek van Nees is de strijd tussen opstanding en berusting contrasterend verklankt. Van deze componist zongen we het Inimicitias ponam en De profundis clamavi. Na de pauze lieten we van Franz Liszt de Via Crucis horen. In deze kruisweg van Liszt komen alle grote thema’s van het passieverhaal samen: een beschrijving van het lijden en de dood van de zoon van God en de smart en troost die dat voor de men-sen oplevert. Muzikaal wisselden instrumentale en vocale staties elkaar af. De Via Crucis werd op de piano begeleid door Christine Kamp.
2014 De rivier zingt, de muziek meandert
Dat rijk, met zijn tradities, de volksmuziek en volksverhalen, vormde een bron van inspiratie voor componisten als Kodály, Ligeti en Janáček. Van de laatste componist werd na de pauze Otčenàš (onze vader) uitgevoerd samen met de tenor Matthew Smith, Nick Scholten, harp en Christine Kamp, harmonium. Daarnaast voerde het koor als in dit voorjaar werken uit van de Amerikaan Eric Whitacre. Naast A boy and a girl en Sleep werd Water night toegevoegd aan de concertlijst.
2014 Dromerige vergezichten
Medewerking werd verleend door pianist Daniël Kramer.
2013 De Aarde
Op zaterdagavond 28 en zondagmiddag 29 september voerden wij twee delen van de cyclus ‘De Aarde’ uit, op gedichten van Nederlandse dichters. Een monumentaal werk voor gemengd koor, solosopraan, 2 piano’s, klarinet, trompet, slagwerk en elektronica. Ook een werk van Ton Bruynèl voor vrouwenkoor en elektronica stond op het programma. Daarnaast werd het publiek vergast op werken van Elliott Carter, Charles Ives en Eric Whitacre.
Medewerking aan dit concert werd verleend door Aleksandra Anisimowicz– sopraan, Gerrie Meijers en Christine Kamp – piano, Nikki Kleijsen – klarinet, Pascal van de Velde – trompet en Marcel Andriessen – slagwerk.
Het concert vond plaats in de Janskerk van het Noord-Hollands archief in Haarlem en was voor de leden een bijzonder concert en voor de bezoekers een bijzondere belevenis.
2012 Der Jasager
2011 - Een verkenningstocht
Medewerking aan dit concert werd verleend door organiste Christine Kamp, die haar orgelstudie aan het Utrechts Conservatorium voltooide en zich naast kerkmuziek ook specialiseerde in kamermuziek en liedbegeleiding.
Op 23 november 2011 gaven wij ons najaarsconcert in Verpleeghuis Overspaarne in Haarlem. In dat concert voerden wij werken uit van ons concert in mei maar ook nieuw werk van ons aanstaande concert in april 2012. Op verzoek van het verpleeghuis waren vanwege de integratie van het verpleeghuis in de buurt de buurtbewoners uitgenodigd voor dit concert. Zowel het koor als de bewoners en buurtbewoners hebben erg veel plezier beleefd aan dit concert.
2010 - De natuur
In het najaar van 2010 gaven wij een concert waarin wij de bloemen, de liefde en de rust bezongen. Zo zongen wij ‘Les chansons des roses’ van Morten Lauridsen, ‘Vier Lieder für gemisschten chor’ van Antonin Dvorak en werken van Hendrik Andriessen, Herman Strategier, Jan Nieland en Alphons Diepenbrock. Met dit concert namen wij afscheid van onze dirigent Arno van Raaphorst, onder wiens bezielende leiding wij zeven jaar hadden gewerkt.
2009 - Volksmuziek uit de Donaulanden
Kodály en Bartók hebben samen etnomusicologisch onderzoek gedaan naar de volksmuziek uit de Donaulanden (volksliederen en dansen). Van Kodály zongen we liederen die Hongaarse wortels hebben. De liederen van Bartók vinden hun oorsprong in Slowakije.
Na de pauze zongen we het Via Crucis van Franz Liszt. Een religieus werk van geheel andere toon en sfeer dan de liederen van de Hongaarse componisten. Wij hebben geprobeerd de koralen op een ‘authentieke’ romantische manier te laten klinken, de manier van Liszt zelf dus.
2008 - Non Stop PÄrt
De Kanon Pokajanen bestaat weliswaar uit meerdere onderdelen – odes en gebeden – maar vormt één samenhangend geheel. Het stuk ademt een heel speciale sfeer, die het beste ononderbroken genoten kan worden. Daarom voerden wij het stuk in zijn geheel achter elkaar uit: 90 minuten non-stop Pärt dus.
2007 - Groupe des Six
2006 - De liefde
Omdat het jaar daarvoor de muzikale ontmoeting met Stardust zo goed bevallen was, gaven wij in november van 2006 opnieuw een ‘dubbelconcert’. Ditmaal met het Haarlems Clarinet Choir. Het orkest en het koor brachten afwisselend hun eigen repertoire. Het orkest met werken van o.a. Anthes, Gates, Tschaikowsky en Offenbach en het koor met o.a. Les Chansons des Roses van Morten Lauridson. Het orkest vol passie en het koor zoals gebruikelijk ingetogen. Verrassend was te constateren dat een 30-koppig groot klarinet orkest en een klein vocaal ensemble heel mooi samen kunnen musiceren.
2005 - Aardse genoegens
In datzelfde jaar hadden wij een bijzonder project in de vorm van een concert samen met het Haarlemse dertiger jaren swing koor Stardust. Het thema was ‘Swingmuziek ontmoet Kamermuziek’ ofwel: ‘les extrêmes se touchent’. De bijzonderheid van het concert zat hem in de combinatie waarin twee Haarlemse koren met een heel verschillend repertoire elkaar ontmoeten. Aan de ene kant Stardust vol swing, beweging en muzikale begeleiding met daartegenover Puisque Tout Passe a cappella en ingetogen.
2003/2004 - Lustrumjaar
De vijf stukken van Lauridsen werden gecombineerd met een aantal kleinere werken van o.a. Gershwin en Thomson. In maart 2003 deden we dit programma in gewijzigde vorm nogmaals in samenwerking met het Straatorkest Toos van den Heuvel.
Het seizoen 2003-2004 stond in het teken van het 10-jarig bestaan. De koorleden maakten gezamenlijk een keuze uit het repertoire van de afgelopen 10 jaar. In juni 2004 werd een diner-chantant gehouden als afsluiting van ons Lustrumjaar. Verder hielden we in dat jaar een dubbelconcert met een symfonieorkest uit Alkmaar.
2001 - Scandinavische muziek
2000 - Hollandse liederen
Maar ook het van oorsprong Chinese gedicht van La Ksu Feng ‘De drie princessen’, op muziek gezet door de Hollander Jan Nieland paste in dit repertoire.