Concerten | Puisque Tout Passe

2020 Northern Lights

Puisque tout Passe zingt melodieuze en hartverwarmende muziek uit barre streken

Op 15 en 16 februari geeft het Haarlemse vocaal ensemble Puisque tout Passe o.l.v. René Nieuwint een concert met muziek van Scandinavische componisten. De kern van het programma wordt gevormd door twee werken van de rijzende ster in de wereld van de klassieke muziek, de Noorse componist Ola Gjeilo (1978). Zijn bekende ‘Northern Lights’ waarin het noorderlicht de schoonheid van de in het Hooglied bezongen geliefde accentueert, ontbreekt natuurlijk niet. Ook het 14 minuten durende ‘Dark night of the Soul’ wordt ten gehore gebracht. Dit intense werk, gezet op een gedicht van de 16e eeuwse mysticus Juan de la Cruz (Johannes van het Kruis), wordt in Nederland niet vaak uitgevoerd. Het koor, het Azalaïs String Quartet en pianiste Petra Ruth Alexandry mengen hier in vele ritmes en kleuren. Sopraan Hesther Oor verzorgt de soli die af en toe ontstijgen aan de streng pulserende ritmiek. Daarnaast worden meer of minder bekende werken uitgevoerd van Edvard Grieg (Ave Maris Stella), Trond Kverno (idem), Otto Olsson (Psalm CXX), Jón Leifs (Requiem), Torbjörn Lundquist (Afton), David Wikander (Förvårskväll) en Per Nörgård (Abendlied).
Al deze componisten hebben een sterk gevoel voor lyrische koormuziek. Modern, maar altijd aangenaam voor het oor. Met bewust gebruik van de vele elementen die de muziekgeschiedenis aanreikt: minimalisme naast kerktoonaarden, vrije ritmiek en bitterzoete harmonieën. Oude teksten in een nieuwe vorm, oude vormen met een onverwachte tekst.

2018 Najaarsconcert

‘ Koorjuwelen’ uit het repertoire van de afgelopen 25 jaar van Vocaal Ensemble Puisque tout Passe.

In het najaar van 2018 rondden we ons jubileumjaar af met een ingetogen programma. Het koor dat altijd het liefst vooruitkijkt naar nieuwe noten en muzikale vergezichten, boog zich voor een keer over haar eigen verleden en is gaan schatgraven in eerder repertoire. In Koorjuwelen klonken ditmaal noten uit het verleden in het heden door.

2018 "Van hoge vluchten en diepe dalen" Kurt Weill in Europa en amerika

Vocaal Ensemble Puisque tout Passe bestaat in 2018 25 jaar!

En vierden dat met een bijzondere productie met koor, uitgebreid met projectzangers, orkest en solisten in de Lichtfabriek in Haarlem op 7 en 8 april 2018. Op het programma stonden twee werken van Kurt Weill:

‘Der Lindberghflug’ , op een libretto van Bertolt Brecht uit de Duitse periode van Weill (1929) en ‘Down in the Valley’, op een libretto van Arnold Sundgaard uit zijn Amerikaanse tijd (1948).

Achtergrond

Op 20 en 21 mei 1927 vloog de 25-jarige Amerikaanse piloot Charles Lindbergh als eerste solo en non-stop over de Atlantische Oceaan. Van New-York naar Parijs. Hij werd op slag wereldberoemd. Bertold Brecht en Kurt Weill schreven in 1929 hun ode aan deze Amerikaanse held: ‘Der Lindberghflug’. Kurt Weill legde acht jaar later de omgekeerde route af: uit angst voor de nazi’s emigreerde hij vanuit Parijs naar New York nadat zijn werk als ‘entartet’ was bestempeld en originelen van zijn partituren bij de boekverbranding van mei 1933 in vlammen waren opgegaan.

Eenmaal in Amerika werd Kurt Weill de schepper van een aantal beroemde musicals en was hij een graag geziene gast op Broadway. In 1948 schreef hij de eenakter ‘Down in the Valley’ op een libretto van Arnold Sundgaard. In deze musical – zoals we dit genre nu zouden noemen – maakt hij gebruik van een aantal Amerikaanse folksongs. Maar wel met een duidelijke eigen signatuur.

Uitvoerenden

Koor: Vocaal ensemble Puisque tout Passe, uitgebreid met projectzangers. Orkest: Noordhollands Jeugdorkest.Solisten: Bethany Sheperd, sopraan ǀ Luke Mitchell, tenor, Lionel von Lawrence, bariton ǀ Berend Eijkhout, bas-bariton. Dirigent: René Nieuwint

2017 Trois Couleurs Vocales

Een unieke samenwerking met Haarlemse koren. De drie koren La Grenouille, Les Moucherons en Puisque tout Passe hebben ieder een eigen klankkleur en muziekkeuze. Trois Couleurs Vocales werd daarmee een bijzonder en afwisselend Frans concert onder leiding van de drie dirigenten Chris Frölich, Antje de Wit en René Nieuwint

Ieder koor presenteert zich met repertoire naar eigen keuze. De koren samen zingen drie composities, met telkens een andere dirigent. Het thema van de muziek is Franse componisten, want met de drie koren met Franse namen moet de Franse muziek gehuldigd worden! Er is voor 19e en 20e eeuwse componisten gekozen omdat hun muziek een heel eigen karakter heeft binnen de Europese muziekgeschiedenis. Het biedt bovendien meer dan genoeg mogelijkheden om drie gelijkende, maar ook verschillende koren repertoire te laten kiezen dat bij hen past. Met ander woorden; het thema wordt breed uitgelicht.

Voor de koren is een dergelijke concert een manier om aan het publiek te laten horen en zien waarin zij zich onderscheiden van de andere koren. Voor de koorzangers is het een uitdaging om samen met collega’s op te treden, met het eigen koor, maar ook als groot koor. Werken met andere dirigenten is inspirerend en kennis maken met muziek die het eigen koor anders niet zou kiezen is verfrissend. Voor het publiek is er veel te beleven; een gevarieerd programma en drie groepen mensen waarbij het repertoire iets breder is dan het ‘eigen’ publiek gewend is.

2017 De deur

Deze keer geen grote ruimtes, weidse vergezichten of meanderende rivieren door fantastische landschappen. Het is winter en tijd voor contemplatie. Wij verinnerlijken de blik en geven een podium aan kleine observaties, overwegingen, waarnemingen. Sommige herinneringen zijn schrijnend. Een jong meisje wier liefde niet gewonnen kon worden. De postume waardering voor een overleden echtgenote. Het verlangen naar rust en vrede van de wandelaar die het allemaal wel gezien heeft. Kurt Bikkembergs schreef daar gevoelige muziek bij. De blik kan naar buiten of naar binnen. De deur kan open of dicht. Bert Schierbeek schreef jaren niets meer na het tragische verlies van zijn tweede echtgenote. En kwam toen met de prachtbundel ‘De Deur’. Aangrijpende en tot op het bot uitgebeende gedichten.

Het tasten naar de herinnering. Verder moeten leven zonder de geliefde. Hoe moet dat? Ron Ford schiep bijpassende noten. Matthijs Wils bouwde in de jaren 1991-1992 op deze grondvesten de theatervoorstelling Poi-Poi II. Zo kregen verdriet en verwerking een stem. Vic Nees toonzette de menselijke strijd, vergankelijkheid en hoop in Bijbelse poëzie in vijf motetten.

Simon Vinkenoog schreef in ‘Afrekening’ Achterberg-achtige zinnen. De Amerikaans-Nederlandse componist Gene Carl maakte hier een intiem koorwerkje van. En wij? Wij mogen dit alles zingen, brengen een kleine aubade aan het leven. In alle bescheidenheid. Al verlangt Theo Loevendie dat wij ons hier even voor op de borst moeten kloppen…

2016 Het is alles een kwestie van ruimte

Met dit concert creëren we een ‘soundscape’, een akoestische omgeving, waarin we de composities – of delen ervan – aaneensmeden tot een nieuwe ruimtelijke klankcompositie, speciaal voor de Nieuwe Kerk.

De individuele composities worden ondergeschikt gemaakt aan een groter geheel. De akoestische en fysieke ruimte zal op deze wijze als ‘composer in residence’ optreden. Zoals het kleinste deeltje – het atoom – meer ruimte dan massa bevat, zo biedt ook het kleinste interval – de halve toonafstand – zeeën aan muzikale ruimte.

Het centrale werk op het programma is ‘Topos’ van Daan Manneke op teksten van Arthur Rimbaud. Topos betekent ‘plaats’ en is bedoeld voor een grote, gul klinkende ruimte. In de diverse delen gaan we de ruimte muzikaal verkennen en zetten we deze met een rijk boeket van verkleurende klinkers in een steeds wisselende akoestische gloed.

De muziek die we uitvoeren is doordesemd met elementen uit de vroegste meerstemmigheid. Daarom brengt het koor ook een deel uit de ‘Messe de nostre Dame’ van Guillaume de Machaut ten gehore. En wie luistert weet: alle werken op dit programma zijn schatplichtig aan deze troubadour en zijn tijdgenoten. De ruimte, mi-fa, hoketus, organum, vele muzikale technieken vinden wij terug bij Manneke, Schnittke, Pärt en Górecki.

Puisque tout Passe gaat de ruimte van de Nieuwe Kerk exploreren en als een ware ontdekkingsreiziger willen wij u verrassen met verhalen over onmetelijke weidsheid.

2015 Route du Soleil

Tijdens ons najaarsconcert op 7 en 8 november met de titel Route du Soleil werden de concertbezoekers onder een vale herfstzon mee op reis genomen door het Franse muzikale landschap. Een zon die leven schept, maar ook vernietigt. Jubelend bezong de uiterst getalenteerde en veel te jong gestorven Lili Boulanger dit hemellichaam. In een periode waar haar licht ook viel op de aanloop naar de eerste wereldoorlog. Voorjaar en vergankelijkheid, leven en dood, waren ook de thema’s van Paul Hindemith aan de vooravond van de tweede wereldbrand. Wat dan restte was een sterk geloof om je aan vast te klampen, zoals dat van Olivier Messiaen. En wanneer de zon ondergaat en de horizon verduistert, helpen de troostende herinneringen aan een onbezorgde kindertijd in de liedjes van Louis Vierne en Francis Poulenc. Of wat dacht u van een mooi liedje van Gabriel Fauré en een nachtzoen van Louis Andriessen.

2015 Via CruCis Passieconcert

Voor het eerste concert in 2015 werd gekozen voor muziek die gekenmerkt wordt door een uiterste soberheid van het muzikale materiaal waarin de grote thema’s van de passietijd – dood en lijden, opstand en verzoening – aangrijpend invoelbaar worden.

Op deze zondagmiddag luisterde het publiek naar de louterende en troostende muziek van Franz Liszt, Arvo Pärt en Vic Nees.

Voor de pauze voerden wij van Liszt het Pater Noster en Salve Regina uit. Ingetogen en devote muziek die Liszt componeerde, toen hij zijn virtuositeit en Bourgondische levensstijl ver achter zich had gelaten. Van Arvo Pärt zongen wij het Magnificat dat het gesprek weergeeft tussen de zwangere Maria, op bezoek bij haar eveneens zwangere nicht Elisabeth. In de muziek van Nees is de strijd tussen opstanding en berusting contrasterend verklankt. Van deze componist zongen we het Inimicitias ponam en De profundis clamavi. Na de pauze lieten we van Franz Liszt de Via Crucis horen. In deze kruisweg van Liszt komen alle grote thema’s van het passieverhaal samen: een beschrijving van het lijden en de dood van de zoon van God en de smart en troost die dat voor de men-sen oplevert. Muzikaal wisselden instrumentale en vocale staties elkaar af. De Via Crucis werd op de piano begeleid door Christine Kamp.

2014 De rivier zingt, de muziek meandert

Op zaterdagavond 22 en zondagmiddag 23 november 2014 was het thema van ons najaarsconcert ‘De rivier zingt en de muziek meandert’. Het publiek werd meegenomen naar bergriviertjes en landelijke streken van het toenmalige Oostenrijks-Hongaarse rijk van eind 19e en begin 20ste eeuw.
Dat rijk, met zijn tradities, de volksmuziek en volksverhalen, vormde een bron van inspiratie voor componisten als Kodály, Ligeti en Janáček. Van de laatste componist werd na de pauze Otčenàš (onze vader) uitgevoerd samen met de tenor Matthew Smith, Nick Scholten, harp en Christine Kamp, harmonium. Daarnaast voerde het koor als in dit voorjaar werken uit van de Amerikaan Eric Whitacre. Naast A boy and a girl en Sleep werd Water night toegevoegd aan de concertlijst.

2014 Dromerige vergezichten

Op zondagmiddag 6 april 2014 gaven wij met succes ons voorjaarsconcert in het Middeleeuwse kerkje De Stompe Toren in Spaarnwoude voor een uitverkochte kerk. Het thema van het concert was ‘Dromerige Vergezichten’. Het was een Frans georiënteerd programma, waarin naast Erik Satie, Francis Poulenc en Olivier Messiaen ook de Nederlander Daan Manneke, de Vlaming Karel Goeyvaerts, de Duitser Paul Hindemith en de Amerikaan Eric Whitacre hun opwachting maakten.
Medewerking werd verleend door pianist Daniël Kramer.

2013 De Aarde

In 2013 bestonden wij 20 jaar en zat dirigent René Nieuwint 25 jaar in het vak. Een jaar dus met een feestelijk tintje en een bijzondere programmering.
Op zaterdagavond 28 en zondagmiddag 29 september voerden wij twee delen van de cyclus ‘De Aarde’ uit, op gedichten van Nederlandse dichters. Een monumentaal werk voor gemengd koor, solosopraan, 2 piano’s, klarinet, trompet, slagwerk en elektronica. Ook een werk van Ton Bruynèl voor vrouwenkoor en elektronica stond op het programma. Daarnaast werd het publiek vergast op werken van Elliott Carter, Charles Ives en Eric Whitacre.
Medewerking aan dit concert werd verleend door Aleksandra Anisimowicz– sopraan, Gerrie Meijers en Christine Kamp – piano, Nikki Kleijsen – klarinet, Pascal van de Velde – trompet en Marcel Andriessen – slagwerk.
Het concert vond plaats in de Janskerk van het Noord-Hollands archief in Haarlem en was voor de leden een bijzonder concert en voor de bezoekers een bijzondere belevenis.

2012 Der Jasager

Op 14 en 15 april 2012 hielden wij twee voorjaarsconcerten, waarbij na de pauze ‘Der Jasager’ van Kurt Weill werd uitgevoerd: een expirment voor ons koor! Maar onder de bezielende en professionele leiding van onze dirigent René Nieuwint kwamen we met elkaar tot een mooi concert.Voorafgaand aan de mini-opera brachten we in een aantal werken poëzie ten gehore van moderne componisten, zoals Edward Elgar, Gerald Finzi, Elliott Carter, Hanns Eisler en Louis Andriessen. Medewerking aan deze concerten werd verleend door het Haarlems Amateur Symphony Orkest, Gerry Meijers en Christine Kamp op piano, Jan Raas op harmonium en de solisten Joost van Tongeren, bariton, Wieke Ubels, sopraan en Abel Keppel, jongenssopraan. De concerten waren een succes en waren allebei uitverkocht.

2011 - Een verkenningstocht

In ons concert van 22 mei 2011 maakten wij een russisch-amerikaanse verkenningstocht in een concert met als titel ‘Ingetogen en Uitbundig’. Een verkenningstocht waarin wij op zoek gingen naar de spanning tussen de ingetogen kerkmuziek van Rachmaninov en de wereldse muziek van Samuel Barber en Charles Ives.

Medewerking aan dit concert werd verleend door organiste Christine Kamp, die haar orgelstudie aan het Utrechts Conservatorium voltooide en zich naast kerkmuziek ook specialiseerde in kamermuziek en liedbegeleiding.

Op 23 november 2011 gaven wij ons najaarsconcert in Verpleeghuis Overspaarne in Haarlem. In dat concert voerden wij werken uit van ons concert in mei maar ook nieuw werk van ons aanstaande concert in april 2012. Op verzoek van het verpleeghuis waren vanwege de integratie van het verpleeghuis in de buurt de buurtbewoners uitgenodigd voor dit concert. Zowel het koor als de bewoners en buurtbewoners hebben erg veel plezier beleefd aan dit concert.

2010 - De natuur

In ons voorjaarsconcert op 11 april 2010 stonden wij op een leuke manier stil bij de schoonheid van de natuur. Naast dieren bezongen wij dan ook de bloemen en de bomen, de jaargetijden en het verstrijken van de tijd. Stuk voor stuk prachtige liederen van componisten als Hindemith, Saint-Saëns, Milhaud en Wagenaar. Ter aanvulling op deze muziek las Hans Bomhof gedichten voor van Vasalis, Driek van Wissen, Jan Kal, Ivo de Wijs en Rutger Kopland.
In het najaar van 2010 gaven wij een concert waarin wij de bloemen, de liefde en de rust bezongen. Zo zongen wij ‘Les chansons des roses’ van Morten Lauridsen, ‘Vier Lieder für gemisschten chor’ van Antonin Dvorak en werken van Hendrik Andriessen, Herman Strategier, Jan Nieland en Alphons Diepenbrock. Met dit concert namen wij afscheid van onze dirigent Arno van Raaphorst, onder wiens bezielende leiding wij zeven jaar hadden gewerkt.

2009 - Volksmuziek uit de Donaulanden

Ons concert bestond in 2009 helemaal uit stukken van Hongaarse componisten: Zoltán Kodály, Belá Bartók en Franz Liszt.
Kodály en Bartók hebben samen etnomusicologisch onderzoek gedaan naar de volksmuziek uit de Donaulanden (volksliederen en dansen). Van Kodály zongen we liederen die Hongaarse wortels hebben. De liederen van Bartók vinden hun oorsprong in Slowakije.

Na de pauze zongen we het Via Crucis van Franz Liszt. Een religieus werk van geheel andere toon en sfeer dan de liederen van de Hongaarse componisten. Wij hebben geprobeerd de koralen op een ‘authentieke’ romantische manier te laten klinken, de manier van Liszt zelf dus.

2008 - Non Stop PÄrt

90 minuten non-stop de Kanon Pokajanen van Pärt in ons voorjaarsconcert in april 2008. Pärt nam hierin de Slavische taal en de tekst van de boetecanon als uitgangspunt.

De Kanon Pokajanen bestaat weliswaar uit meerdere onderdelen – odes en gebeden – maar vormt één samenhangend geheel. Het stuk ademt een heel speciale sfeer, die het beste ononderbroken genoten kan worden. Daarom voerden wij het stuk in zijn geheel achter elkaar uit: 90 minuten non-stop Pärt dus.

2007 - Groupe des Six

Ons voorjaarsconcert in april 2007 was een concert rond de Groupe des Six, een groep van zes Franse componisten, waaronder Poulenc en Milhaud.

2006 - De liefde

In het voorjaar van 2006 had ons concert als thema ‘de liefde’ en bestond uit werken van Dvorák, Heinrich Poos maar ook Luciano Berio en Brahms. De marionettenspeler Peter Hepp maakte speciaal ter omlijsting voor ons concert een aantal stukken. Voor koor en speler, maar ook voor het publiek een wonderlijk experiment.

Omdat het jaar daarvoor de muzikale ontmoeting met Stardust zo goed bevallen was, gaven wij in november van 2006 opnieuw een ‘dubbelconcert’. Ditmaal met het Haarlems Clarinet Choir. Het orkest en het koor brachten afwisselend hun eigen repertoire. Het orkest met werken van o.a. Anthes, Gates, Tschaikowsky en Offenbach en het koor met o.a. Les Chansons des Roses van Morten Lauridson. Het orkest vol passie en het koor zoals gebruikelijk ingetogen. Verrassend was te constateren dat een 30-koppig groot klarinet orkest en een klein vocaal ensemble heel mooi samen kunnen musiceren.

2005 - Aardse genoegens

Het thema van ons concert dit jaar was ‘Van Aardse Genoegens en Hemelse Sferen’ met een heel afwisselend en spannend programma. Van de aardse genoegens van het eten en drinken en dansen werden de toehoorders meegenomen naar de Hemelse sferen van gezangen als Dopo la Vittoria van Arvo Pärt en Totus Tuus van Henryk Mikolaj Gorècki.

In datzelfde jaar hadden wij een bijzonder project in de vorm van een concert samen met het Haarlemse dertiger jaren swing koor Stardust. Het thema was ‘Swingmuziek ontmoet Kamermuziek’ ofwel: ‘les extrêmes se touchent’. De bijzonderheid van het concert zat hem in de combinatie waarin twee Haarlemse koren met een heel verschillend repertoire elkaar ontmoeten. Aan de ene kant Stardust vol swing, beweging en muzikale begeleiding met daartegenover Puisque Tout Passe a cappella en ingetogen.

2003/2004 - Lustrumjaar

In februari 2003 bracht het koor een heuse Europese première met de uitvoering van Les Chanson des Roses van de Amerikaanse componist Morton Lauridsen.
De vijf stukken van Lauridsen werden gecombineerd met een aantal kleinere werken van o.a. Gershwin en Thomson. In maart 2003 deden we dit programma in gewijzigde vorm nogmaals in samenwerking met het Straatorkest Toos van den Heuvel.

Het seizoen 2003-2004 stond in het teken van het 10-jarig bestaan. De koorleden maakten gezamenlijk een keuze uit het repertoire van de afgelopen 10 jaar. In juni 2004 werd een diner-chantant gehouden als afsluiting van ons Lustrumjaar. Verder hielden we in dat jaar een dubbelconcert met een symfonieorkest uit Alkmaar.

2001 - Scandinavische muziek

In 2001 voerden wij Scandinavische muziek uit. Prachtige, weemoedige, maar ook heel vrolijke muziek van componisten als Sibelius, Grieg en Stenhammer.

2000 - Hollandse liederen

In 2000 voerden Hollandse liederen de boventoon. Het Haarlemsch Liedeke van componist Jac. Zwaan is daar een goed voorbeeld van, of ‘Allen die willen naar Island gaan’ in de bijzondere bewerking van Jetse Bremer.

Maar ook het van oorsprong Chinese gedicht van La Ksu Feng ‘De drie princessen’, op muziek gezet door de Hollander Jan Nieland paste in dit repertoire.

Deze website is mogelijk gemaakt door

Netplanet Webdevelopment